پروژه لابراتوار لابیران قطعه ای از بافت ریزدانه، کوتاه مرتبه و غالبا فرسوده بخش مرکزی شهر شیراز است که در مجاورت محوری تجاری و پر تردد واقع شده است. ارجاع  بنا جهت بازسازی و توسعه در وضعیتی صورت گرفت که ساختمان زیر لایه هایی از نماسازی های  بی کیفیت مدفون شده بود. در توسعه و بازسازی دفتر و لابراتوار چاپ شرکت لابیران ایده اصلی طراحی، تبدیل ساختار بسته و محصور مجموعه ی پیشین به گونه ای از سازماندهی پیوسته، شفاف و سیال بود  که علاوه بر پاسخدهی به مقتضیات فضایی بخش های چاپ، طراحی، کارگاه برش و آماده سازی که در مجموعه اولیه، مشتمل بر فضایی عمومی جهت پذیرش مشتری و نمایش محصولات باشد.

با توجه به فشردگی عملکردی و فرسودگی کالبدی ساختمان پیشین لابراتوار لابیران، در گام اول قطعه مجاور به بنای حاضر الحاق گردید. با توجه به  ساختار متکی بر دیوار باربر،  بنای پیشین با معضل عدم پیوستگی، کمبود نور و تهویه طبیعی و ناخوانایی فضا روبرو بود، لذا در گام دوم  با مقاوم سازی عناصر سازه ای بخش زیادی از دیوارهای باربر میانی حذف شد و علاوه بر گشایش فضای داخلی، امکان اتصال دو قطعه مجاور فراهم گردید. از سوی دیگر به واسطه کاهش ابعاد عناصر باربر عمودی با ایجاد برش های حجمی در پوسته خارجی بنا دو بالکن در قطعه اولیه ایجاد و پوسته ی بنای الحاقی بطور کامل شفاف گردید.

علاوه بر نیاز مبرم به کنترل تابش  جنوب غرب شیراز در فضای نمایشگاه، ایده اصلی طراحی پوسته دوم نما ایجاد نوعی ابهام و غریبگی در ادراک بصری مخاطب بود، به گونه ای که دید از بیرون به نمایشگاه محدود و از درون به محوطه و معبر ممکن باشد. انباشت متخلخل پوسته تلاشی است جهت برهم زدن نظام خطی و تکرار شونده  لبه ی نمای شهری و تولید نوعی تجربه غیرمنتظره از درون و بیرون پروژه.  در راستای حصول این ایده شبکه ای مشتمل بر 230 عدد پنل پیش ساخته GFRC (تولید شده در3 مدول) به نحوی مفصل بندی شد که با تغییر یک متغیر خاص (عرض پنل) و اعمال تناوبی مشخص در چیدمان مدول ها، درعین کنترل تابش دوگانگی ارتباط بصری درون و بیرون نیز تأمین گردد.

در بررسی نحوه ی فعالیت مجموعه لابراتوار لابیران، سه جریان اصلی عملکردی قابل تشخیص است؛ جریان گردش پروژه ها، جریان حرکت پرسنل، و جریان حرکت مراجعین  که در ساختمان قدیمی در فضایی محدود انباشته شده بودند. با حذف جداره های میانی و بازتعریف سازماندهی فضایی و اتصالات عمودی مجموعه، جریان های عملکردی در عین حفظ ارتباط داخلی  در محدوده ای مستقل استقرار یافته اند.