این ویلا در یک قطعه باغ نسبتاً کوچک واقع شده که در مجاورت دو قطعه دیگر با ساختمان‌هایی قرار دارد که مشرف به پروژه پیشنهادی هستند. دیدگاه کارفرما داشتن یک فضای مهمانی بزرگ، روشن و یک باغ دل‌باز بود. از سوی دیگر، با توجه به باز بودن ویلا به سمت همسایگان، او می‌خواست حریم خصوصی اتاق‌ خواب‌ها حفظ شود و یک سوئیت مستر مستقل اضافی نیز داشته باشد. پرسش اصلی این بود که چگونه می‌توان ویلایی طراحی کرد که فضای مهمانی آن برون‌گرا باشد، در حالی که اتاق‌ خواب‌ها خصوصی باقی بمانند.

طراحی این ویلا از هر دو الگوی حیاط مرکزی و پاویون باغ الهام گرفته است که به‌عنوان تیپولوژی‌های درون‌گرا و برون‌گرا در تضاد با یکدیگر قرار دارند. با توجه به مساحت محدود زمین، هدف ما ایجاد کمترین سطح اشغال ممکن برای ساختمان بود تا بخش عمده‌ای از باغ باز و دست‌نخورده باقی بماند. با چرخاندن الگوی حیاط مرکزی به وضعیت عمودی، حیاط مرکزی به یک فضای سبزِ معلق تبدیل می‌شود که فضاهای خصوصی به سمت آن جهت‌گیری می‌یابند.

این فضای مابین، پروژه را به جعبه‌هایی مجزا تقسیم می‌کند که می‌توانند به‌طور هم‌زمان مورد استفاده قرار گیرند، بدون آن‌که مزاحم یکدیگر باشند؛ یکی از این جعبه‌ها یک جعبه شیشه‌ای است که فضای نشیمن را در بر می‌گیرد، و درون آن یک جعبه قرمز آویزان قرار دارد که به سمت فضای سبز معلق چرخانده شده تا تجربه‌ای خلوت‌تر و خصوصی‌تر فراهم کند. یک پلکان اختصاصی این جعبه را به بام آن متصل می‌کند که به‌عنوان فضای مهمانی سبز عمل می‌کند.

ورودی ویلا، جعبه شیشه‌ای را به یک پلکان خصوصی متصل می‌کند که به جعبه‌های اتاق‌خواب و سوئیت خصوصی راه دارد. اتاق‌خواب‌ها رو به باغ داخلی قرار دارند و سوئیت کاملاً از ساختار اصلی جدا شده و بام باغ مخصوص به خود را دارد. تمایز هر جعبه از طریق متریال نمای آن نمایان می‌شود.