
ویلای شماره 12

پروژه در یک سایت کشاورزی-دامپروری وسیع در منطقه استخر فارس قرار گرفته است و برنامه کارفرما ساخت یک ساختار اقامتی موقت در همجواری محل کار خود بود. این سایت قطعه بزرگی از محدودهی زراعی شهرستان استخر است که مشتمل بر ترکیبی از سولهها، تجهیزات، ماشینآلات دامپروری و سایتهای کشت خوراک دام است.
با توجه به ماهیت بکر و دست نخوردهی سایت، ایدهی پروژه حفظ منظر موجود وگسترده کردن بنا در سایت مزرعه بود، بهگونه ای که ارتباط تنگاتنگی در تراز سایت با محیط طبیعی ایجاد شود و ساختمان بر سایت مسلط نشود. از سوی دیگر یکی از الزامات برنامهریزی فضای پروژه تفکیک عملکردهای داخلی ویلا بهمنظور حفظ کارکرد مستقل و توامان هر فضا بود، در پاسخ به این نیاز، طرح مبتنی بر تعریف مفصلهای فضایی میان فضاهای بسته توسعه یافت؛ عناصری که برگرفته از بافت و کالبد محیط پیراموناند و بهمثابه امتداد طبیعی مزرعه به درون ساختار معماری نفوذ میکنند.


الگوی سازماندهی فضایی پروژه، مبتنی بر آرایشی منفصل و متشکل از احجام مجزا است که با واسطهی هستههایی سبز و باز به یکدیگر متصل میشوند. این ساختار نهتنها امکان جداسازی عملکردی و بصری فضاها را فراهم میسازد، بلکه پیوندی ارگانیک میان زیست اقامتی و بستر طبیعی پیرامون ایجاد میکند.